Woodlane Tapazz

In de 17e eeuw waren trapgevels heel gebruikelijk in het oude centrum van Amsterdam. Deze stijl wordt gekenmerkt door een reeks treden, waarbij elke zijde oploopt om in het midden samen te komen. Deze treden waren aan de uiteinden vaak bedekt met witte zandsteenblokken. De meeste trapgevels zijn eenvoudig gehouden, maar sommige voorbeelden van de trapgevel zijn uitbundig versierd. In de 18e eeuw werden veel huizen aangepast aan een meer modieuze bouwstijl. Dit leidde tot de vervanging van de trapgevel. Alleen al in Amsterdam zijn er nog zo’n 100 voorbeelden van trapgevelhuizen te vinden.

De halsgevel heeft een gevel die aan beide zijden een hoek van 90 graden vormt. De buitenhoeken van deze gevels zijn gevuld met decoratieve zandstenen kaakstukken. De halsgevel is vaak voorzien van een schelpmotief met een decoratief cartouche. De meeste halsgevelgevels zijn volledig opgetrokken uit baksteen, hoewel sommige volledig van zandsteen zijn gemaakt. De architect Philip Vingboons was de man die verantwoordelijk was voor de introductie van de halsgevel in Amsterdam. Het eerste echte exemplaar werd in 1636 gebouwd aan de Herengracht 168. Er zijn twee soorten halsgevels; verhoogd of niet verhoogd. Verhoogde nekgevels hebben een extra trede waarin een element van de trapgevelarchitectuur is verwerkt. Niet-verhoogde nekgevels hadden meestal een langere nek en zijn rijker versierd. Ze kwamen het meest voor in de eerste helft van de 18e eeuw.

De top van een klokgevel heeft de vorm van een kerkklok en wordt daarom ook wel klokgevel genoemd. Ze zijn gemaakt van baksteen en hebben aan de randen zandsteenachtige versieringen. De decoratieve zandsteen wordt vaak vergeleken met dikke klodders crème of de witte pruiken die in deze tijd in de mode waren. Klokgevels worden beschouwd als een evolutie van de halsgevel en hebben een gelijkaardig silhouet. Het belangrijkste verschil is dat het metselwerk uitloopt in een klokvorm. Vóór 1700 waren de klokgevels lager en eenvoudiger. Ze hadden waren versierd met fruit- en bloemenslingers. In latere jaren werden ze gekenmerkt door uitbundige voorzetsels en asymmetrische kammen in de stijl van Lodewijk XV.